Jak odmienić imię Maksymilianunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Maksymilianunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Maksymilianunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Maksymilianunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Maksymilianuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Maksymilianuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Maksymilianunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Maksymilianunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Maksymilianuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Maksymilianuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Maksymilianunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Maksymilianunia.