Jak odmienić imię Maksencunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Maksencunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Maksencunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Maksencunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Maksencuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Maksencuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Maksencunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Maksencunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Maksencuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Maksencuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Maksencunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Maksencunia.