Jak odmienić imię Lutosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lutosławusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Lutosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lutosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Lutosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Lutosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Lutosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Lutosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Lutosławusi.
W wołaczu (Hej!): Lutosławusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lutosławusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Lutosławusia przez przypadki.