Jak odmienić imię Lutomircia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lutomircia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Lutomircia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lutomircia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Lutomirci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Lutomirci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Lutomircię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Lutomircią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Lutomirci.
W wołaczu (Hej!): Hej Lutomirciu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lutomircia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Lutomircia.