Jak odmienić imię Lutochnunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lutochnunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Lutochnunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lutochnunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Lutochnuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Lutochnuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Lutochnunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Lutochnunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Lutochnuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Lutochnuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lutochnunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Lutochnunia.