Jak odmienić imię Lutgarusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lutgarusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Lutgarusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lutgarusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Lutgarusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Lutgarusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Lutgarusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Lutgarusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Lutgarusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Lutgarusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lutgarusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Lutgarusia.