Jak odmienić imię Lutgardzia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lutgardzia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Lutgardzia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lutgardzia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Lutgardzi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Lutgardzi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Lutgardzię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Lutgardzią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Lutgardzi.
W wołaczu (Hej!): Hej Lutgardziu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lutgardzia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Lutgardzia przez przypadki.