Jak odmienić imię Lukrecjunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lukrecjunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Lukrecjunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lukrecjunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Lukrecjuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Lukrecjuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Lukrecjunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Lukrecjunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Lukrecjuni.
W wołaczu (Hej!): Lukrecjuniu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lukrecjunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Lukrecjunia.