Jak odmienić imię Ludwikusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ludwikusia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Ludwikusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ludwikusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Ludwikusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Ludwikusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ludwikusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Ludwikusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Ludwikusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Ludwikusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ludwikusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ludwikusia przez przypadki.