Jak odmienić imię Ludosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ludosławusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Ludosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ludosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Ludosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Ludosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ludosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Ludosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Ludosławusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Ludosławusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ludosławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Ludosławusia przez przypadki.