Jak odmienić imię Lucylusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lucylusia należy do tych imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Lucylusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lucylusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Lucylusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Lucylusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Lucylusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Lucylusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Lucylusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Lucylusiu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lucylusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Lucylusia.