Jak odmienić imię Luboszusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Luboszusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Luboszusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Luboszusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Luboszusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Luboszusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Luboszusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Luboszusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Luboszusi.
W wołaczu (Hej!): Luboszusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Luboszusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Luboszusia przez przypadki.