Jak odmienić imię Lubomiłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lubomiłusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Lubomiłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lubomiłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Lubomiłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Lubomiłusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Lubomiłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Lubomiłusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Lubomiłusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Lubomiłusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lubomiłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Lubomiłusia.