Jak odmienić imię Lubomiłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lubomiłunia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Lubomiłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lubomiłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Lubomiłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Lubomiłuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Lubomiłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Lubomiłunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Lubomiłuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Lubomiłuniu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lubomiłunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Lubomiłunia przez przypadki.