Jak odmienić imię Lubomiłcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lubomiłcia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Lubomiłcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lubomiłcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Lubomiłci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Lubomiłci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Lubomiłcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Lubomiłcią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Lubomiłci.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Lubomiłciu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lubomiłcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Lubomiłcia przez przypadki.