Jak odmienić imię Lubomirusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lubomirusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Lubomirusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lubomirusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Lubomirusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Lubomirusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Lubomirusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Lubomirusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Lubomirusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Lubomirusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lubomirusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Lubomirusia przez przypadki.