Jak odmienić imię Loretunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Loretunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Loretunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Loretunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Loretuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Loretuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Loretunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Loretunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Loretuni.
W wołaczu (Hej!): Loretuniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Loretunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Loretunia.