Jak odmienić imię Lindusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lindusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Lindusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lindusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Lindusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Lindusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Lindusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Lindusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Lindusi.
W wołaczu (Hej!): Lindusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lindusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Lindusia przez przypadki.