Jak odmienić imię Laurentynusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Laurentynusia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Laurentynusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Laurentynusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Laurentynusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Laurentynusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Laurentynusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Laurentynusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Laurentynusi.
W wołaczu (Hej!): Laurentynusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Laurentynusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Laurentynusia.