Jak odmienić imię Kwitusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kwitusia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Kwitusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kwitusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Kwitusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Kwitusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Kwitusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Kwitusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Kwitusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Kwitusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kwitusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Kwitusia.