Jak odmienić imię Kwirusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kwirusia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Kwirusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kwirusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Kwirusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Kwirusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Kwirusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Kwirusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Kwirusi.
W wołaczu (Hej!): Kwirusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kwirusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Kwirusia.