Jak odmienić imię Ksenia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ksenia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Ksenia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ksenia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Kseni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Kseni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ksenię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Ksenią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Kseni.
W wołaczu (Hej!): Kseniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ksenia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Ksenia.