Jak odmienić imię Korynunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Korynunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Korynunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Korynunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Korynuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Korynuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Korynunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Korynunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Korynuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Korynuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Korynunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Korynunia.