Jak odmienić imię Kornelunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kornelunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Kornelunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kornelunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Korneluni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Korneluni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Kornelunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Kornelunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Korneluni.
W wołaczu (Hej!): Korneluniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kornelunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Kornelunia przez przypadki.