Jak odmienić imię Konstancja w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Konstancja należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Konstancja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Konstancja - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Konstancji.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Konstancji.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Konstancję.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Konstancją na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Konstancji.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Konstancjo!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Konstancja oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Konstancja.