Jak odmienić imię Konkordia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Konkordia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Konkordia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Konkordia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Konkordii.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Konkordii.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Konkordię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Konkordią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Konkordii.
W wołaczu (Hej!): Witaj Konkordio!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Konkordia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Konkordia.