Jak odmienić imię Kleopatrusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kleopatrusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Kleopatrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kleopatrusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Kleopatrusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Kleopatrusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Kleopatrusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Kleopatrusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Kleopatrusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Kleopatrusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Kleopatrusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Kleopatrusia przez przypadki.