Jak odmienić imię Klementunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Klementunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Klementunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Klementunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Klementuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Klementuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Klementunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Klementunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Klementuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Klementuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Klementunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Klementunia.