Jak odmienić imię Kazimierusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kazimierusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Kazimierusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kazimierusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Kazimierusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Kazimierusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Kazimierusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Kazimierusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Kazimierusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Kazimierusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kazimierusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Kazimierusia przez przypadki.