Jak odmienić imię Kazimierunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kazimierunia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Kazimierunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kazimierunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Kazimieruni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Kazimieruni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Kazimierunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Kazimierunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Kazimieruni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Kazimieruniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kazimierunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Kazimierunia przez przypadki.