Jak odmienić imię Katrusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Katrusia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Katrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Katrusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Katrusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Katrusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Katrusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Katrusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Katrusi.
W wołaczu (Hej!): Katrusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Katrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Katrusia przez przypadki.