Jak odmienić imię Justynusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Justynusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Justynusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Justynusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Justynusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Justynusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Justynusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Justynusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Justynusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Justynusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Justynusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Justynusia przez przypadki.