Jak odmienić imię Jusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Jusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Jusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Jusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Jusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Jusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Jusi.
W wołaczu (Hej!): Jusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Jusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Jusia.