Jak odmienić imię Janczysławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Janczysławunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Janczysławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Janczysławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Janczysławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Janczysławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Janczysławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Janczysławunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Janczysławuni.
W wołaczu (Hej!): Janczysławuniu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Janczysławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Janczysławunia przez przypadki.