Jak odmienić imię Janczusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Janczusia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Janczusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Janczusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Janczusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Janczusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Janczusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Janczusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Janczusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Janczusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Janczusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Janczusia.