Jak odmienić imię Jancusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jancusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Jancusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jancusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Jancusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Jancusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Jancusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Jancusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Jancusi.
W wołaczu (Hej!): Jancusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Jancusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Jancusia.