Jak odmienić imię Jancia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jancia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Jancia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jancia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Janci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Janci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Jancię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Jancią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Janci.
W wołaczu (Hej!): Janciu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Jancia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Jancia przez przypadki.