Jak odmienić imię Jakubinusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jakubinusia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Jakubinusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jakubinusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Jakubinusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Jakubinusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Jakubinusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Jakubinusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Jakubinusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Jakubinusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Jakubinusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Jakubinusia.