Jak odmienić imię Jakubinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jakubinunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Jakubinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jakubinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Jakubinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Jakubinuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Jakubinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Jakubinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Jakubinuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Jakubinuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Jakubinunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Jakubinunia.