Jak odmienić imię Jadwigunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jadwigunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Jadwigunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jadwigunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Jadwiguni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Jadwiguni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Jadwigunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Jadwigunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Jadwiguni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Jadwiguniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Jadwigunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Jadwigunia.