Jak odmienić imię Jacquelusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jacquelusia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Jacquelusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jacquelusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Jacquelusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Jacquelusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Jacquelusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Jacquelusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Jacquelusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Jacquelusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Jacquelusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Jacquelusia przez przypadki.