Jak odmienić imię Jacquelinusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jacquelinusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Jacquelinusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jacquelinusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Jacquelinusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Jacquelinusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Jacquelinusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Jacquelinusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Jacquelinusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Jacquelinusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Jacquelinusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Jacquelinusia.