Jak odmienić imię Izabelunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Izabelunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Izabelunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Izabelunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Izabeluni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Izabeluni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Izabelunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Izabelunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Izabeluni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Izabeluniu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Izabelunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Izabelunia.