Jak odmienić imię Izabellunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Izabellunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Izabellunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Izabellunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Izabelluni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Izabelluni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Izabellunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Izabellunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Izabelluni.
W wołaczu (Hej!): Izabelluniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Izabellunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Izabellunia.