Jak odmienić imię Izabellcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Izabellcia należy do tych imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Izabellcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Izabellcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Izabellci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Izabellci.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Izabellcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Izabellcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Izabellci.
W wołaczu (Hej!): Izabellciu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Izabellcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Izabellcia.