Jak odmienić imię Isunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Isunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Isunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Isunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Isuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Isuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Isunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Isunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Isuni.
W wołaczu (Hej!): Isuniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Isunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Isunia przez przypadki.