Jak odmienić imię Irmunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Irmunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Irmunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Irmunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Irmuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Irmuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Irmunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Irmunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Irmuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Irmuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Irmunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Irmunia.