Jak odmienić imię Ingarusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ingarusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Ingarusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ingarusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Ingarusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Ingarusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ingarusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Ingarusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Ingarusi.
W wołaczu (Hej!): Ingarusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ingarusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ingarusia.