Jak odmienić imię Imisławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Imisławusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Imisławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Imisławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Imisławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Imisławusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Imisławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Imisławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Imisławusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Imisławusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Imisławusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Imisławusia.