Jak odmienić imię Imeldusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Imeldusia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Imeldusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Imeldusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Imeldusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Imeldusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Imeldusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Imeldusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Imeldusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Imeldusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Imeldusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Imeldusia przez przypadki.